دانشنامه اسلامی
اقحوانه محصب ترکیبی از دو واژه است. اقحوانه به معنای گیاه بهاری سفید رنگ و خوشبویی است که در فارسی آن را بابونه می نامند و برای اشاره به لطافت، از آن استفاده می شود. محصب نیز به معنای ریگزار است. این محل که گاه محصب مکه و گاه محصب منا خوانده می شود، به منا نزدیک تر است و در برخی منابع نیز با نام ابطح از آن یاد می شود.
موقعیت جغرافیایی اقحوانة
اقحوانة محصب در جنوب مکه و در منطقه ای به نام «لیط» قرار دارد. خالد بن ولید هنگام فتح مکه، از همین جا وارد آن شهر شد. این محل که بر اثر قرار گرفتن در گذرگاه سیل به ریگزار تبدیل شده، نزدیک منا و میان چاه میمون و چاه ابن هشام بوده و میان عقبه و قبرستان معلی قرار داشته است.
اهمیت اقحوانة محصب برای اهل مکه
این محل از مشهورترین تفرجگاه های اهل مکه بوده که پس از آغاز شب در آن به گفت وگو می پرداخته اند. به سبب استفاده مکیان از لباس های رنگانگ و معطر در این انجمن، این محل به گل بابونه تشبیه شده است. این تفرجگاه دائمی بر تپه ای قرار داشته و بر بستان ها و باغ هایی مشرف بوده است که در دره ای تا منا امتداد داشته اند. ازرقی خانه های بنی هاشم را در دامنه این تپه دانسته و گزارش کرده است که سیل منا از میان آن و وادی ثبیر می گذشته است. از این تپه کم ارتفاع (ثبیر) با نام «النخیل» نیز یاد شده است. از آن جا که برخی این مکان را با نام «دکه» یاد کرده اند، مشخص بودن محل برگزاری انجمن ها دور از انتظار نخواهد بود. خاطره انگیز بودن این مکان برای اهل مکه را می توان در سروده های مکیان ساکن در دیگر شهرها مشاهده کرد. از نام آوران ساکن در این محل، حارث بن خالد مخزومی است. برخی منابع از آب گاهی درهمین مکان با نام اقحوانه خبر داده اند. در منابع فقهی به استحباب استراحت در این محل به هنگام کوچ کردن از منا و ورود به مکه اشاره شده است. اقحوانه محصب بعدها به «دوار الشمس» و «الروضه» شهرت یافته است.
اقحوانه در منابع تاریخی
...
[ویکی حج] اُقْحُوانه مُحَصَّب نام مکانی است که تفرجگاه دائمی و شبانه اهل مکه بوده است. این مکان در جنوب مکه و در منطقه ای به نام لیط واقع شده است، که یکی از مشهورترین تفرجگاه های اهل مکه بوده که شب ها در آن جا به گفت وگو می پرداختد. به استحباب استراحت در این محل به هنگام کوچ کردن از منا و ورود به مکه در منابع فقهی اشاره شده است. از مکان هایی دیگر نیز در مکه و بیرون از آن با نام اقحوانه در منابع تاریخی ذکر شده است.
اقحوانه محصب ترکیبی از دو واژه است. اُقْحُوانه به معنای گیاه بهاری سفید رنگ و خوشبویی است که در فارسی آن را بابونه می نامند و برای اشاره به لطافت، از آن استفاده می شود. مُحَصَّب نیز به معنای ریگزار است. این محل که گاه محصب مکه و گاه محصب منا خوانده می شود، به منا نزدیک تر است و در برخی منابع نیز با نام ابطح از آن یاد می شود.
اقحوانه محصب در جنوب مکه و در منطقه ای به نام «لیط» قرار دارد. خالد بن ولید هنگام فتح مکه، از همین جا وارد آن شهر شد. این محل که بر اثر قرار گرفتن در گذرگاه سیل به ریگزار تبدیل شده، نزدیک منا و میان چاه میمون و چاه ابن هشام بوده و میان عقبه و قبرستان معلی قرار داشته است.
