دانشنامه اسلامی
پیش از ظهور اسلام، برای تنظیم مناسبات حقوقی، معاملاتی، اقتصادی و نیز مراسم عبادی قواعد و مقرّراتی میان مردم وجود داشت که برخی از شرایع پیشین و برخی دیگر از بنای عقلا نشأت می گرفت. آن دسته از قواعد و مقررات و مراسمی که پس از اسلام شارع آنها را- هرچند با سکوت و نهی نکردن، خواه به طور کامل یا با اصلاحات جزئی یا کلی- تأیید و امضا کرده است، احکام و ادلۀ امضایی نامیده می شود و در مقابل آن، احکام و ادلۀ تأسیسی است.
برخی از موارد احکام امضائی
عقود (عقد)، ایقاعات (ایقاع) و برخی موارد دیگر، مانند وجوب ختنه، وجوب حداد زن پس از مرگ شوهر و وجوب وفا به نذر از احکام امضایی اند. همچنین حجیت بیشتر امارات (اماره)- مانند حجیّت خبر ثقه- و نیز اصول لفظی (اصل لفظی) امضایی است.
امضائی بودن احکام وضعی
برخی، امضایی بودن تمامی احکام وضعی (حکم وضعی) بر خلاف احکام تکلیفی (حکم تکلیفی) را از جمله تفاوتهای این دو دسته از احکام دانسته اند.
← تقسیم احکام وضعی به اعتبار موضوعات
...
