علم غیبی

لغت نامه دهخدا

علم غیبی. [ ع ِ م ِ غ َ / غ ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به علم غیب شود: علم غیبی نمیداند بجز پروردگار.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال اوراکل فال اوراکل فال راز فال راز فال قهوه فال قهوه