ریش پهن

لغت نامه دهخدا

ریش پهن. [ پ َ ] ( ص مرکب ) که ریش پهن و بزرگی دارد.ریش تپه. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به ریش تپه شود.

فرهنگ فارسی

که ریش پهن و بزرگی دارد

دانشنامه آزاد فارسی

ریشْ پهن
گیاهان متعلّق به جنس Platychaete از تیرۀ کاسنی (مرکبان). این گیاهان نیمه چوبی و دارای شکل های رویشی فراوانی هستند. برگ ها در این گیاهان، باریک یا پهن دراز، سرنیزه ای اغلب ضخیم و کپه ها دارای گل های فراوان شعاعی و یا لوله ای می باشند. از این جنس، پنج گونه در جنوب، جنوب شرق، جنوب غرب و کرمانشاه می روید.