دانشنامه اسلامی
امام حسین (علیه السّلام) پس از شهادت برادر و رسیدن به مقام امامت می دید که معاویه با اتکاء به قدرت اسلام، بر اریکه حکومت اسلام به ناحق تکیه زده، سخت مشغول تخریب اساس جامعه اسلامی و قوانین خداوند است، ولی نمی توانست دستی فراز آورد و قدرتی فراهم سازد تا او را از جایگاه حکومت اسلامی پائین بکشد چه اینکه می دید پیش از هر جنبش و حرکت مفیدی از سوی معاویه کشته خواهد شد. پس به ناچار دندان به جگر نهاد و صبر پیشه ساخت. ایشان تا معاویه زنده بود عَلَم مخالفت های بزرگ را نیفراشت جز آنکه گاهی محیط و حرکات و اعمال معاویه را به باد انتقاد می گرفت.
سیاست امام در رویارویی با معاویه
پس از شهادت امام حسن (علیه السّلام)، امام حسین (علیه السّلام) عهده دار منصب امامت گردید. ایشان با اینکه بعد از شهادت امام حسن (علیه السّلام) صالح ترین افراد جهت تصدی حکومت بود، اما به موجب پیمان صلحی که برادرش امام حسن (علیه السّلام) با معاویه منعقد کرده بود به این صلح نامه وفادار ماند، اما از آنجا که معاویه را دارای صلاحیت لازم برای تصدی حکومت نمی دانست، همچون برادرش امام حسن (علیه السّلام) حکومت او را به رسمیت نشناخت و از حکومت او پشتیبانی نکرد و تا آخر عمر معاویه به عنوان یکی از بزرگترین و مشهورترین مخالف سیاسی حکومت برشمرده می شد، اما غیر از تبلیغ دین و احکام آن و بیان صلاحیت خود و بی صلاحیتی حاکمان، از امام حسین (علیه السّلام) اقدام تعرض گونه یا حرکت براندازانه ای در زمان حکومت معاویه نقل نشده است.حضور معاویه در راس امور و مناسب نبودن فضای سیاسی و اجتماعی جامعه، موجب شده بود تا اقدامات امام حسین (علیه السّلام) در زمان معاویه غالباً از اعلام عقیده خود و تبلیغ آن و نیز اعتراض به برخی عملکردهای معاویه فراتر نرود.
← تقیه و انتظار مرگ معاویه
با اینکه امام حسین (علیه السّلام) به پیمانی که با معاویه بسته بود وفادار ماند، اما هیچ مانعی جلودار امام (علیه السّلام) در برابر اعتراض به ظلم و جورهای بی حصر و حد معاویه نبود. امام (علیه السّلام) در برابر بدعت ها و بی دادگری های بی شمار معاویه سکوت نمی کرد و در شرائط پر از خفقان دوران معاویه که کسی جرات اعتراض نداشت تا آنجا که توان داشت در برابر ظلم و ستم های معاویه به مخالفت برمی خاست. مبارزات و اقدامات امام حسین (علیه السّلام) در زمان حکومت معاویه، مقوله ای است که ما در دو بخش به بررسی مختصر آن پرداخته ایم:
← ترویج و تبلیغ امامت علوی
...
