اسم منقول
دانشنامه اسلامی
اسمی که در اصل برای معنایی وضع شده است اگر در معنایی دیگر بدون قرینه و به سبب مناسبتی به اندازه ای به کار رود که معنای اول مهجور شود، «منقول» نام دارد؛ مانند لفظ صلات که در اصل به معنای مطلق دعا و طلب رحمت است و در اصطلاح شرع بر مجموعه اذکار، اعمال و ارکان معین اطلاق می شود.بدین سان، هرگاه لفظی در غیر معنای موضوعٌ له خود استعمال شود، بی آنکه برای معنای دوم وضع شده باشد و قرینه ای نیز در کار نباشد، اگر مناسبتی بین دو معنا ملحوظ باشد و معنای اول هم به کلی مهجور شده باشد، لفظ را نسبت به معنای دوم، «منقول» خوانند و اگر مناسبتی در بین نباشد آن را «مرتجل» نامند.منقول به این اعتبار که نقل در شرع یا در عرف و یا در فنی خاص صورت گرفته باشد به منقول شرعی، عرفی و اصطلاحی تقسیم می شود.
