استفهام اکتفائی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] پرسش به قصد لزوم بسنده کردن مخاطب به مضمون کلام را استفهام اکتفائی گویند.
«استفهام اکتفایی» از اقسام استفهام مجازی است. « اکتفا » به معنای بسنده کردن و قانع شدن است، و استفهام اکتفائی شاید به این معنا باشد که آیا مخاطب نباید نسبت به مطلب مورد سؤال قانع شود و بسنده کند؟ یعنی باید برای او کافی باشد. زرکشی آیه مذکور را از موارد استفهام تقریری شمرده است. سیوطی در این باره این آیه را مثال زده است: (... الیس فی جهنم مثوی للمتکبرین...)؛ «آیا جای سرکشان در جهنم نیست».
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم