دانشنامه اسلامی
«ابوالفتح ناصر الدین بن عبد السید ابی المکارم بن علی خوارزمی حنفی»، مشهور به مطرزی، در رجب سال ۵۳۸ ق (سال وفات زمخشری) در جرجانیه خوارزم متولد شد.
بهره علمی از اساتید
دوران نوجوانیش را در آنجا گذرانید و از اساتیدی هم چون پدرش، و خطیب خوارزم ابوالمؤید موفق بن احمد مکی (شاگرد زمخشری) بهره گرفت و از علامه محدث ابو عبدالله تاجر استماع حدیث نمود. سپس به خوارزم و شهرهای دیگر مهاجرت کرد و از شیوخی چون بقالی و هراسی علوم مختلفی آموخت و در فقه حنفی سرآمد شد.
مذهب اعتزال
او در مذهب هم چون زمخشری معتزلی بود. در سال ۶۰۱ ق هنگامی که عازم سفر حج شد و به بغداد رسید، جماعتی از فقهاء از او- خصوصا در باب ادب و لغت- استفاده فراوانی بردند و به خاطر اینکه او را امام حاذق در فقه، حدیث شناس ماهر و جامع علوم عربیت یافتند، قائل شدند که عالم تر از او در نحو و لغت و شعر و... یافت نمی شود.
وفات
...