گریفون

لغت نامه دهخدا

گریفون. [ گ ِ ] ( اِخ ) فرا... در بلژیک بدنیا آمد و در قبرس درگذشت. کشیش و اسقفی بود که او را بشرق فرستادند. او راست «مدائح مریم » و «وصف الاراضی المقدسه » ( 1410 - 1475م. ).
گریفون. [ گ ِ ف ُ] ( اِخ ) گریپون. پسر نامشروع شارل مارتل ( 726 - 753م. ). شهرتش بواسطه مبارزاتی است که بمخالفت پپن ل ُبرف و پسرانش کرده است.
گریفون. [ گ ِ ف ُ ] ( اِ ) حیوان افسانه ای است که ترکیبی از جسد شیر، سر و بال عقاب ، گوش اسب و تاجی شبیه به آلت سباحه ماهی است.

فرهنگ فارسی

پسر شارل مارتل ( ۷۵۳ - ۷۲۶ ) . وی بواسطه جنگهایش با [ پین کوتاه قد ] و پسرش مشهور شد .
( اسم ) جانوری افسانه یی که ترکیبی است از تن شیر سروبال عقاب گوش اسب و دارای تاجی است شبیه بالت شنای ماهی .
شهرتش بواسطه مبارزاتش است

دانشنامه آزاد فارسی

گریفون (griffin)
(یا: گریفین، در زبان فارسی بدان شیردال گویند) نقش مایۀ جانوری اسطوره ای مرکب از شیر و عقاب. این نقش مایه ریشه در هنر بِینُ النَّهرِین باستان دارد. در دورۀ هخامنشی، ساخت سرستون به شکل گریفون رواج داشت. در کاخ های تخت جمشید سرستون های گریفون شکل را می بینیم. گریفون در اساطیر هلنی نماد آپولون است.