گوش فیلی

لغت نامه دهخدا

گوش فیلی. ( اِ مرکب ) قسمی گل .

فرهنگ فارسی

۱ - ( صفت ) مانند گوش فیل . ۲ - ( اسم ) درختچه ای از تیر. کاکتوسها که دارای ساق. گوشت دار و شاخه های برگی شکل و مسطح است و گلهایش سفید یا قرمزند . میو. این گیاه خوراکی است . محل رویش گیاه مذکور در مناطق گرم است .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم