معنی پنجه کلاغی

لغت نامه دهخدا

پنجه کلاغی. [ پ َ ج َ / ج ِ ک َ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) بوته ای است با برگهای زمینی ( و این غیر پنجه کلاغی نخل است ). رجوع به آطریلال شود.
پنجه کلاغی. [ پ َ ج َ / ج ِ ک َ ] ( ص نسبی ، اِ مرکب ) ( نخل... ) نوعی نخل شامل درختانی باساقه های نسبةً کوتاه که سر آنها برگ دار است و چند نوع آن در مناطق حاره آسیا و استرالیا دیده میشود.