دانشنامه اسلامی
مأمورٌبه نفسی، نوع خاصی از مأمورٌبه است که خود آن نزد مولا مطلوب است و بر ایجاد آن در خارج مصلحت مترتب گردیده، نه این که مطلوب چیز دیگری باشد و مأمورٌبه، مقدمه وجود آن در خارج باشد.
[ویکی فقه] مأمورٌبه نفسی، فعل مورد طلب به دلیل مطلوبیت ذاتی می باشد.
مأمورٌبه نفسی، نوع خاصی از مأمورٌبه است که خود آن نزد مولا مطلوب است و بر ایجاد آن در خارج مصلحت مترتب گردیده، نه این که مطلوب چیز دیگری باشد و مأمورٌبه، مقدمه وجود آن در خارج باشد.
