لاوک تراش

لغت نامه دهخدا

لاوک تراش. [ وَ ت َ ] ( نف مرکب ) تراشنده و سازنده لاوک. آنکه کاسه و تغار چوبین تراشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه کاسه وتغار چوبین سازد تراشند. لاوک .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم