لغت نامه دهخدا قافیه اندیش. [ ی َ / ی ِاَ ] ( نف مرکب ) آنکه قافیه سازد. شاعر : خوش نشین ای قافیه اندیش من قافیه ی ْ دولت توئی در پیش من.مولوی.
