فسار اهخته

لغت نامه دهخدا

( فسارآهخته ) فسارآهخته. [ف َ / ف ِ هَِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) افسارگسسته. بی بندوبار. دهنه سرخود. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
کنون جویی همی حیلت که گشتی سست و بیطاقت
ترا دیدم به برنائی فسارآهخته و لانه ( ! ).کسائی.