دانشنامه آزاد فارسی
کتابی به فارسی در تاریخ کرمان از اَفضَلُ الدّین ابوحامد احمد کرمانی (ح ۶۱۵ق). این اثر قدیمی ترین کتاب تاریخی دربارۀ شهر کرمان است و زمان تألیف آن (۵۸۴ق) به قبل از حملۀ مغول باز می گردد. قسمت عمدۀ این اثر که کاملاً در دست است ، دربارۀ دوران حکومت دینارغُزْ (۵۸۴ـ۵۹۱ق) در کرمان است و از پایان دولت آل سلجوق و ایام فترت کرمان آغاز شده و به دوران ملک غز می رسد. مؤلف این تاریخ را با داستان ها، اشعار و پندهایی از رفتار پادشاهان و نحوۀ کشورداری همراه کرده و کتاب علاوه بر ارزش تاریخی از ارزش ادبی و اخلاقی نیز برخوردار است . این اثر همچنین فصلی در خصوص قوام الدین و خاندان او و بخش پایانی آن زندگی نامۀ مؤلف را دارد. کتاب از بهترین نمونه های سبک عصر سلجوقی است . این اثر ابتدا در ۱۲۹۳ق چاپ سنگی شده و در ۱۳۱۱ش به کوشش علی محمد عامری نائینی و سپس با مقدمۀ باستانی پاریزی همراه با رسالۀ صلاح الصلاح از همین مؤلف به چاپ رسیده است (کرمان ، ۱۳۵۶ش).