طاس گدائی

لغت نامه دهخدا

طاس گدائی. [ س ِ گ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کاسه گدائی که در عرف کشکول گویند. ( آنندراج ) :
صحن فلک پر نجوم نیست که بر درگهت
طاس گدائی سپهر درگه دوران شکست.حسین ثنائی.