دانشنامه اسلامی
«تفشی» مصدر باب تفعل و به معنای از هم پاشیدن، پهن شدن، پراکندگی و انتشار است. تفشی در علم تجوید عبارت است از انتشار هوا در فضای دهان هنگام تلفظ حرف.
اختصاص صفت تفشی به حرف ش
حرف «ش» را که دارای این صفت است حرف تفشی گویند. این صفت از صفات فرعی یا عارضی حروف است.
عناوین مرتبط
...
