صُبحی صالح (۱۹۲۶ـ۱۹۸۶) اسلام شناس، زبان شناس و قرآن پژوه لبنانی. کار مشهور او تدوین و تنظیم نهج البلاغه است که در آن از رسم الخط جدید استفاده کرده و معجم لغات نهج البلاغه را به آن افزوده است. از دیگر آثار اوست: مباحث فی علوم القرآن، که یکی از مقبول ترین آثار جامع و نسبتاً کوتاه در معرفی تاریخ قرآن و علوم قرآنی است؛ دراسات فی فقه اللغه، در تاریخ تحول و تکوین زبان عربی؛ علوم الحدیث و مصطلحه. او در ۱۹۸۶ در لبنان ترور شد.
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] صبحی صالح، متفکر و نویسنده لبنانی در قرن چهاردهم هجری/ بیستم میلادی بود. وی در ۱۳۴۵ ق/ ۱۹۲۶ در طرابلس، از خانواده ای ترک بار ـ که علمای نابغه ای از آن مثل برادرش شیخ ناصر، رئیس محاکم شرعی لبنان و طه صابونچی، مفتی لبنان شمالی از آن برخاستند ـ به دنیا آمد. تحصیلات دروس دینی و جدید را در طرابلس و سپس در الازهر و دانشکده ادبیات دانشگاه قاهره خواند و در ۱۹۵۴ از دانشگاه سوربن به درجه دکترا نایل شد و در دانشگاه های لبنان، سوریه، عراق و اردن تدریس کرد و به عنوان نایب رئیس «مجلس اعلای اسلامی»، برگزیده شد. فعالیت ها او از شخصیتی قوی و منزلتی شایسته برخوردار بود و نقش بزرگی در مجاهدت های مسلمانان لبنان بر عهده داشت و از اینرو دشمنان اسلامی وی را دستگیر و زندانی نمودند. صالح صبحی در ۱۴۰۷ ق/ ۱۹۸۶ به شهادت رسید. آثار علمی ...
