دانشنامه اسلامی
۱. احبار ، مورد توبیخ خداوند به سبب بی تفاوتی ایشان در برابر حرام خواری مردم خویش و گفتار ناروای آنان: لولا ینهـیهم الربنیون والاحبار عن قولهم الاثم واکلهم السحت لبئس ما کانوا یصنعون. ۲. نکوهش عالمان یهود از سوی خدا، به جهت داوری ستمگرانه درباره مؤمنان و سازش با کافران : الم تر الی الذین اوتوا نصیبا من الکتـب... ویقولون للذین کفروا هـؤلاء اهدی من الذین ءامنوا سبیلا. جمله «الم تر...» دارای لحن مذمت گونه و اعتراض آمیز است. ۳. سرزنش عالمان یهود به سبب عمل نکردن به محتوای دعوت های خویش: اتامرون الناس بالبر وتنسون انفسکم وانتم تتلون الکتـب افلاتعقلون. (مخاطب آیه عالمان یهود است.)
