ستمکاری کردن

لغت نامه دهخدا

ستمکاری کردن. [ س ِ ت َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) ستم کردن. ظلم کردن. جور کردن :
ستمکاری کنیم آنگه بهر کار
زهی مشتی ضعیفان ستمکار.نظامی.بزیر سایه عدل تو آسمان را نیست
مجال آنکه کند بر کسی ستمکاری.سعدی.رجوع به ستم کردن شود.