زفت خویی

لغت نامه دهخدا

زفت خویی. [ زُ ] ( حامص مرکب ) فظاظت. درشتی. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

فظاظت درشتی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم