روان فشاندن

لغت نامه دهخدا

روان فشاندن. [ رَ ف َ / ف ِ دَ ] ( مص مرکب ) جان فشاندن. جانفشانی کردن. رجوع به روان افشاندن شود :
دشمنان چون بر غمم بخشوده اند
بر سر دشمن روان خواهم فشاند.خاقانی.

فرهنگ فارسی

جان فشاندن جانفشانی کردن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم