رسته گاری

لغت نامه دهخدا

رسته گاری. [ رَ ت َ / ت ِ ] ( حامص مرکب ) رستگاری. رجوع به رستگاری شود.

فرهنگ فارسی

رستگاری نجات یا آمرزش
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم