لغت نامه دهخدا دیودارو. [ وْ ] ( اِ مرکب ) همان دیودارست که درخت کاج مانند باشد و شیره آن علاج استرخای اعضا کند. ( برهان ). سرو هندی. ( ناظم الاطباء ). دیودار. ( از آنندراج ).
