لغت نامه دهخدا دودرزی. [ دُ دَ ] ( حامص مرکب ) صفت و حالت دودرز. داشتن دو درز و شکاف. || کنایه از دودستگی و نفاق و دوتیرگی : دودرزی ز دل بشکند کوه راپراکندگی آرد انبوه را.نظامی.رجوع به دودستگی شود.
