لغت نامه دهخدا خورده ادیم. [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ی ِ اَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باقیمانده سفره. ( یادداشت بخط مؤلف ).، خورده ادیم. [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ اَ ] ( اِ مرکب ) مازویی که در دباغت چرم بکار می برند. ( ناظم الاطباء ).
