لغت نامه دهخدا خودمنشی. [ خوَدْ / خُدْ م َ ن ِ ] ( حامص مرکب ) بزرگی. انصاف دادگی. بزرگ منشی : خودمنشی کار خَلَق کردنست خصمی خود یاری حق کردنست.نظامی.
