لغت نامه دهخدا خجلت گری. [ خ ِ ل َ گ َ ] ( حامص مرکب ) حالت خجلت کشیدن. حالت خجالت کشیدن. حالت شرمساری. حالت شرمگینی. حالت خجلت زدگی : نیز برآنم که ز خجلت گری بازرسانم بدل جوهری.میرخسرو ( از آنندراج ).
