حشو ملیح. [ ح َ وِ م َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حشو لوزینه. حشوی که معنی نیفزاید لیکن در عذوبت بیفزاید. شمس قیس آرد: آن است که هر چند شعر در معنی بدان محتاج نباشد در عذوبت آن بیفزاید و آن را رونقی دیگر دهد، چنانکه رشید گفته است : در محنت این زمانه بی فریاد دور از تو چنانم که بداندیش مباد. لفظ «دور از تو» حشوی ملیح است و همو گفته است : خیالات تیغت که برنده بادا منازل در ارواح اعدا گرفته. و اگر توانستی که گفتی منازل در دماغ اعدا گرفته بهتر بودی ، که جای خیال دماغ است. ( المعجم فی معاییر اشعار العجم ص 280 ).
فرهنگ فارسی
حشو لوزینه حشوی که معنی نیافزاید لیکن در عذوبت بیافزاید
