لغت نامه دهخدا تنبک زدن. [ تُم ْ ب َ زَ دَ ] ( مص مرکب ) بمعنی انگشت زدن... ( بهار عجم ) ( آنندراج ). نواختن تنبک که یکی از آلات موسیقی ضربی است. رجوع به تنبک شود.
