معنی تغافل پسند

تغافل پسند

لغت نامه دهخدا

تغافل پسند. [ ت َ ف ُ پ َ س َ ] ( نف مرکب ) تغافل پیشه. تغافل شعار. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تغافل شیوه. تغافل دستگاه. ( آنندراج ). غافل و بی خبر. ( ناظم الاطباء ). از اسمای محبوب است. ( آنندراج ) :
حیران بی نیازی خوبان کسی مباد
چون شد دل از نگاه تغافل پسند او.میرزا بیدل ( از آنندراج ).رجوع به تغافل و دیگر ترکیبهای آن شود.