لغت نامه دهخدا تبسم کده. [ ت َ ب َس ْ س ُ ک َ دَ ] ( اِ مرکب ) تبسم زار. پر از لب خنده : عشرت خلق بود موجب رسوایی شان این تبسم کده چون گل همه غماز خود است.( بهار عجم ) ( از آنندراج ). رجوع به تبسم و ترکیبهای آن شود.