لغت نامه دهخدا بلامتصدی. [ ب ِ م ُ ت َ ص َدْ دی ] ( ع ص مرکب ) ( از: ب + لا( نفی ) + متصدی ) بدون متصدی. بی سرپرست. بی مباشر. || بی صاحب. ( فرهنگ فارسی معین ).
