لغت نامه دهخدا بشرم رفتن. [ ب ِ ش َ رَت َ ] ( مص مرکب ) شرمنده شدن. ( آنندراج ) : بشرم رفته تن یاسمین از آن اندام بخون نشسته دل ارغوان از آن عارض.حافظ.
