دانشنامه اسلامی
اسلام با نهادین کردن «قوه باه» در قالب عقودی معیّن و قانونی مانند ازدواج، از یکسو غرض از وجود این غریزه و از سوی دیگر نیاز طبیعی انسان را برآورده است. راههای مشروع باه در اسلام عبارت است از: ازدواج و مالکیت. («اِلاّ عَلی اَزْوَاجِهِمْ اَوْ مَا مَلَکَتْ اَیْمانُهُمْ» ). بنا بر متون حدیثی اخلاقی، باه یکی از انگیزه های ازدواج و از فوائد و آثار مهمّ آن است
که البتّه جنبة فردی دارد؛
غرض اجتماعی باه
امّا غرض نهایی و فایده اجتماعی ازدواج، بقای نسل انسان به شیوه ای خردپسندانه است، زیرا هر چند گسترش نسل از راه روابط آزاد و غیررسمی هم ممکن است ولی، عقلاً و نیز از دیدگاه اسلام، نسلی مطلوب است که اصل و نسبش معلوم بوده و در نهاد قانونی خانواده، نشو و نما یافته باشد؛ ازینرو احکام «طهارت نسب» ـ از قبیل وجوب عده طلاق و عدّة نزدیکی به شبهه، حرمت زنا و مانند آن ـ وضع شده و باه مشروع به زوجین اختصاص یافته است.
باه در روایات
در قرآن و احادیث، علاوه بر ضرورت فردی و اجتماعی ازدواج، بلحاظ تسکین قوّة باه، به جنبه بازدارندگی آن، چه از گناه و انحراف فردی و چه از فساد جامعه، نیز توجّه شده است. از جمله حدیث منقول از پیامبر اکرم صلی اللّه علیه وآله وسلّم : «من استطاع منکم الباءة فلیتزوّج و من لم یستطعها فلیدمن الصوم فانه له وجاء» بر این معنا اشارت دارد و ازدواج و باه موجب آرامش، پاکدامنی، صیانت، تقوی و دینداری انسان خوانده شده و سنّتی مؤکّد به شمار رفته است؛ در برابر، عزوبت (تجرّد) امری ناپسند، شرّ و سوق دهنده به گناه دانسته شده است.
شیوه های ترغیبی باه
...
