لغت نامه دهخدا باشی بوزوق. ( ترکی ، اِ مرکب ) ( مرکب از باش بمعنی سر و بوزوق بمعنی پریشان ) چریک. حشردسته ای از سربازان مخصوص سلاطین عثمانی که به خشونت معروف بودند و بخصوص در جنگهای کریمه شرکت داشتند.
