لغت نامه دهخدا باره نهم. [ رَ / رِ ی ِ ن ُ هَُ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از فلک نهم است که فلک الافلاک باشد و آنرا بعربی عرش خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ). باره نهم و بام نهم یعنی فلک نهم. ( رشیدی ). کنایه از عرش مجید بود. ( انجمن آرا ) ( شرفنامه منیری ). باره نهم ، فلک نهم و فلک الافلاک. ( ناظم الاطباء: باره ). عرش. ( دِمزن ).
