کلمه خنداننده از ریشه «خندیدن» گرفته شده و به کسی یا چیزی اشاره دارد که باعث خنده و شادی می‌شود. این واژه در فارسی ترکیبی است از «خند» و پسوند «-اننده» که نقش فاعلی دارد، یعنی کسی که عملی را انجام می‌دهد. بنابراین، خنداننده به طور مستقیم به فردی گفته می‌شود که دیگران را می‌خنداند یا سبب شادمانی می‌شود.
خنداننده معمولاً ویژگی‌های طنز، بذله‌گویی یا ظرافت در بیان دارد. او توانایی ایجاد شادی در محیط‌های مختلف، از جمع‌های کوچک گرفته تا برنامه‌های عمومی، را دارد. این نقش می‌تواند حرفه‌ای، مانند کمدین، یا غیررسمی و در جمع دوستانه باشد، اما همواره محوریت آن بر ایجاد خنده است.
وجود خنداننده در جامعه یا جمع‌های انسانی باعث کاهش استرس و ایجاد ارتباط مثبت بین افراد می‌شود. خنداندن دیگران علاوه بر سرگرمی، نقش تسهیل‌کننده در تعاملات اجتماعی و حتی بهبود روحیه افراد دارد. بنابراین، چنین فردی نه تنها نقش سرگرمی دارد بلکه تأثیر روانی و اجتماعی مهمی نیز ایفا می‌کند.
