لغت نامه دهخدا باد غریب درکن. [ دِ غ َ دَ ک ُ ] ( ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) در تداول مردم شمیران و طهران ، بادی که درآخر موسم ییلاق وزد و شهریان بمنازل خود بازگردند.
