افات تفسیر نقلی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آفات تفسیر نقلی. تفسیر نقلی، شامل تفسیر قرآن به قرآن، تفسیر قرآن به سنت و تفسیر قرآن به قول صحابه و تابعان است و این گونه ها از نظر ارزش با یکدیگر تفاوت دارند که برای برخی از این گونه ها آفاتی هست که در این مبحث به آن پرداخته شده است.
تفسیر قرآن به قرآن، چنانچه دلالتش روشن باشد یا به وسیله روایت صحیح السندی تفسیر شده باشد نزد همه پذیرفته است و هیچ تردیدی بدان راه ندارد؛ زیرا از بهترین، صریح ترین و متقن ترین راه های فهم معنای آیات قرآن است. البته آن بخش از تفاسیر که به پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) یا یکی از ائمه اطهار (علیهم السّلام) نسبت داده شده و سندش ضعیف و یا دلالتش مخدوش باشد قابل استناد نبوده و تا زمانی که صحت نسبت آن به یکی از معصومین به اثبات نرسد، قابل پذیرش نیست. اشکالات زیادی نیز به تفاسیر منقول از صحابه و تابعان راه یافته است و در اغلب آنها ضعف و سستی به حدی است که - به قول ذهبی
ذهبی، محمدحسین، التفسیر و المفسرون، ج۱، ص۱۵۶.
به طور خلاصه ضعف و سستی تفاسیر نقلی به سه امر بر می گردد:۱. ضعف سلسله سندها و ارسال آنها یا حذف کامل اسناد که باعث خدشه در تفسیر نقلی است.۲. فراوانی حدیث پردازی و تزویر که موجب سلب اعتماد می شود.۳. فزونی اسرائیلیات در تفسیر و تاریخ که تفسیر نقلی را کم ارزش و کم اعتبار ساخته است.اکنون درباره این سه امر به اختصار توضیح می دهیم.
← ضعف سندها
۱. ↑ ذهبی، محمدحسین، التفسیر و المفسرون، ج۱، ص۱۵۶.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم