دانشنامه اسلامی
روزی شخصی که بر امام یازدهم گذر کرد، مشاهده نمود در کنار کودکان هم سال خود ایستاده و گریه می کند. آن فرد پنداشت ایشان به خاطر نداشتن بازیچه ای که در دست اطفال بود، می گرید؛ از این جهت، گفت: برایت بازیچه ای می خرم تا با آن مشغول شوی. حضرت فرمود: نه، ما را برای بازی خلق نکرده اند! آن مرد حیرت نمود و گفت: پس برای چه آفریده اند؟ امام پاسخ داد: برای دانش و پرستش. آن شخص پرسید: از کجا این را می گویی؟ امام فرمود: خداوند می فرماید: «افحسبتم انما خلقنکم عبثا» ؛ آیا می پندارید که شما را بیهوده آفریده ایم؟ آن مرد با شگفتی گفت: آخر تو را گناهی نیست. زیرا کودک هستی! امام هشدار داد: از من دور شو. مادرم را دیدم که با چوب های بزرگ آتش می افروخت لیکن موفق نمی شد تا آن که از چوب های کوچک استفاده کرد و من می ترسم از آن چوب های کوچک جهنم باشم.
بخشیده نشدن شرک
ابوهاشم جعفری می گوید: به یاد حدیثی افتادم که یکی از اصحاب ما از اهالی مکه برایم خوانده بود که رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم این آیه را تلاوت کرد: «ان الله یغفرالذنوب جمیعا» ؛ خداوند تمامی گناهان را می بخشد. سپس آن مرد گفت: حتی مشرکین را هم می بخشد. من این سخن را نپسندیدم و در دل نهان داشتم و با خود « حدیث نفس » می کردم که امام حسن عسکری علیه السّلام روی به من نمود و این آیه را تلاوت فرمود: «ان الله لا یغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشآء». .
