دانشنامه اسلامی
استحسان ظنی، مقابل استحسان قطعی و به معنای عدول از حکم قیاس به دلیل مصالح جزئی مفید ظن می باشد. این استحسان موجب ظن به حکم می گردد. هرگاه بحث از «استحسان» به میان می آید منظور همین نوع استحسان است که در حجّیت آن بحث و گفتوگو است.
عناوین مرتبط
۱. ↑ انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۲، ص۵۳۱.
...
