دانشنامه اسلامی
در ۳۵۷ق/۹۶۸م که اسفار بن کردویه بر صمصام الدوله شورید و خواست بهاءالدوله(۳۶۱-۴۰۳ق/۹۷۲-۱۰۱۲م) را به نیابت افکند، اما با هجوم شرف الدوله، وی را آزاد ساخت و به نزد شرف الدوله روانه کرد. در ۳۷۹ق/۹۸۹م شرف الدوله در بستر بیماری به خواهش امرای دولت، بهاءالدوله را به نیابت خود برگزید تا در ایّام نقاهتش کار ملک را به سامان رساند. شرف الدوله در همان بستر درگذشت و بهاءالدوله از سوی خلیفه الطائع بالله، خلعت و فرمان سلطنت یافت
ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۶۲، دارصادر، بیروت، ۱۳۹۹ق.
در ۳۸۳ق/۹۹۳م، برای مقابله با صمصام الدوله که اهواز را تصرف کرده بود، سپاهی گسیل داشت. این لشکر به سرکردگی طغان ترک، سپاه صمصام الدوله را واپس راند (۳۸۴ق/۹۹۴م). اما سال بعد مجدداً اهواز و سپس بصره را از دست داد (۳۸۶ق/۹۹۶م) و نامش را در آن شهرها از خطبه بینداختند. در آن میان که وی به دور از بغداد مشغول نبرد با لشکر صمصام الدوله بود، مقلّدین مُسَبّب عُقَیلی، امیر موصل، بر بغداد چیره شد. بهاءالدوله به ناچار ابوجعفر حجّاج را به بغداد روانه کرد تا با مقلّد صلح برقرار کند. مقلد خود پای پیش نهاد و مقرر شد که ۰۰۰‘۱۰ دینار به نزد بهاءالدوله فرستد و در قلمرو خود خطبه به نام وی و ابوجعفر حجاج کند
ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۱۲۶، دارصادر، بیروت، ۱۳۹۹ق.
بهاءالدوله در ۳۸۹ق/۹۹۹م، پس از قتل صمصام الدوله، بر فارس و خوزستان استیلا یافت و پسران بختیار را براند.
ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۹، ص۱۵۰، دارصادر، بیروت، ۱۳۹۹ق.
...
