ابوذر هروی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبوذَرِ هَرَوی، عبد بن احمد بن محمد بن عبدالله انصاری (۳۵۵ یا ۳۵۶ ـ ۵ ذیقعده ۴۳۴ق/ ۹۶۶ ـ ۱۶ ژوئن ۱۰۴۳م)، محدث مالکی .
برخی از منابع نام او عبدالله نوشته اند. اصل وی از هرات بود و در شهر خویش به ابن سمّاک شهرت داشت.
مشایخ
سال های نخست زندگانی را در هرات گذرانید و در آن جا از ابوالفضل ابن خمیریه، بشر بن محمد مزنی و ابو عبدالله محمد بن احمد غوزمی استماع حدیث کرد. همچنین در سرخس از ابومحمد ابن حمویه و زاهر بن احمد طوسی، در بلخ از ابواسحاق مستملی، در مرو از ابوالهیثم کشمیهنی، در بصره از ابوبکر هلال بن محمد و شیبان بن محمد ضبعی، در بغداد از ابوالحسن دارقطنی و ابوعمر ابن حیویه، در دمشق از عبدالوهاب بن حسن کلابی، در مصر از ابومسلم کاتب و در فارس و جبال از برخی مشایخ استماع نمود. از دیگر مشایخ مهم او حاکم نیشابوری و ابن شاهین بوده اند، گفتنی است که وی در یکی از آثار خود نام بیش از ۳۰۰تن از مشایخ خویش را گرد آورده بوده است.
ابوذر در بغداد
ابوذر در بغداد به روایت حدیث پرداخت و در ضمن از ابوبکر ابن طیب باقلانی و ابوبکر ابن فورک کلام آموخت.
اقامت در مکه
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم