دانشنامه آزاد فارسی
(ظالم بن عمر و دؤلی) شاعر و نحوی عرب. از قبیلۀ بنوبکر بن کِنانه بود، که در خلافت امام علی (ع) نام و نشانی یافت و در رکاب آن حضرت در جنگ های جمل، صفین و نهروان شمشیر زد و بنابر گزارش هایی، به ولایت بصره منصوب شد. او را پدر نحو عربی می دانند و گفته اند به فرمان امام اول شیعیان مأمور نوشتن اولین کتاب در این باره، و اعراب گذاری قرآن با نقطه های رنگین شد. مکتب نحو بصره منسوب به اوست و از طریق او به سیبویه رسیده است. سُکّاری اشعار ابوالاسود را گرد آورده است؛ این اشعار معمولاً کوتاه و فاقد اهمیت ادبی است و ارزش آن فقط در بیان دوستداری تشیع است.
