دانشنامه اسلامی
حسین بن محیی الدین، فقیه، محدث، شاعر و ادیب بود و از پدرش اجازه روایت داشته است.
سیدمحسن امین، اعیان الشیعه، ج۸، ص۱۶۸، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق.
تألیفات او عبارتند: ۱. شرح قواعد العلامه؛
محمدمحسن آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ج۱۴، ص۱۹.
۱. ↑ سیدمحسن امین، اعیان الشیعه، ج۸، ص۱۶۸، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۰۳ق.
...
