دانشنامه اسلامی
وی مقدمات را نزد پدر و جدش فراگرفت و از شیوخ مکه مانند ابوالفتح مراغی و زمزمی و دیگران و نیز از ابن حجر دانش آموخت. در طلب حدیث کوشا بود. بارها برای سماع حدیث به مدینه و قاهره (870، 875 و 884ق) و شام (871 و876ق) و حلب و غزه (871ق) و سایر بلاد سفر کرد.
وی همدرس سخاوی بود و درعین حال، در قرائت و حدیث از او بهره گرفت. هنگامی که سخاوی در 886ق در مکه مجاور شد، عبدالعزیز بسیاری از تألیفات او را که در میان کتاب های پدرش بود، نزد او خواند. متون عمده فقه و تفسیر و نحو را نزد مشاهیر علمای مکه خواند و اجازه تدریس و روایت حدیث گرفت. در سال آخر عمرش از ابن طولون در مکه حدیث شنید و از او نیز اجازه گرفت. او به داشتن مشایخ زیاد، معروف بود و معجم شیوخ او شامل نام حدود هزار شیخ است.
در سرزمین حجاز پس از پدرش کسی در حدیث با او برابر نبود و در بسیاری از علوم دیگر نیز دست داشت. تخریج (استخراج مطالبی ویژه از نوشته های دیگران) و کشف (ترتیب فهرست های راهنما برای متن های مهم) و تاریخ، کارهای علمی مورد علاقه عبدالعزیز بود. وی در بعد از ظهر جمعه 18 جمادی الاولی 922ق، در مکه درگذشت و در کنار قبر پدر و جدش در شعب النور مکه دفن شد.
