گوشتالو

لغت نامه دهخدا

گوشتالو. ( ن مف مرکب ) در تداول عامه ، پرگوشت. گوشت دار. فربه. بسیارگوشت. گوشتالود. گوشتناک.

فرهنگ معین

(ص مر. ) چاق ، فربه .

فرهنگ عمید

= گوشت آلود

فرهنگ فارسی

گوشت آلود : صورت گرد و آفتاب خورده ای داشت که با چشمهای درشت سالم و پیشانی گره دار و بینی گوشتالو مشخص میشد .
( گوشت آلو ) ( صفت ) پر گوشت فربه گوشت ناک : لیکن هر تنی این علاج بر نتابد جز مردم جوان گوشت آلود را که بتازی لحیم گویند نه شحیم .

ویکی واژه

چاق، فربه.