لغت نامه دهخدا
کلد. [ ک َ ل َ ] ( ع اِ ) جای رست و درشت بی سنگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). جای رست و درشت بی سنگ ریزه. ( ناظم الاطباء ). جای سخت بدون ریگ. ( از اقرب الموارد ). || پلنگ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || پشته یا زمین درشت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زمین درشت و پشته. ( ناظم الاطباء ). پشته ها و گویند اراضی درشت و کَلَدَة واحد آن است. ( از اقرب الموارد ).